Աստվածաշունչ մատյանից

Անօրենների բերանը որոգայթ է ընկերների համար, իսկ արդարների իմաստությունը երաշխիք է հաջողության։ Արդարների բարությամբ բարեկարգվում է քաղաքը, իսկ ամբարիշտների կորստյամբ ուրախության հանդես է լինում։ ՈՒղղամիտների օրհնությամբ բարձրանում է քաղաքը, բայց կկործանվի ամբարիշտների բերանով։ Պակասամիտ մարդն արհամարհում է ընկերներին, իմաստուն մարդը լռություն է սիրում։ Նենգամիտ մարդը գաղտնիքը հայտնում է ատյանում, բայց հոգով հավատարիմը ծածկում է գործը։ Նրանք, որ առաջնորդ չունեն, պիտի ցած թափվեն տերևների պես, բայց երբ շատ են խորհրդականները, փրկություն կգտնվի։

Առակներ 11. 9-14

Մեկնաբանություններ